2018-17 Slingeland Teleconsulting

5 oktober 2018 - Doetinchem, Nederland

Vrijdag moesten we vroeg aan de slag om op tijd de boot naar Mwanza te halen. We ontbeten met brood van Cecilia. Het brood van de Nederlandse bakker in Kampala, dat Jesse met de bus had gestuurd, was niet aangekomen. Er hoefde niemand in of uit in Sengerema, dus de bus was niet gestopt. Bus-pakketdienst is blijkbaar ook niet optimaal betrouwbaar.

Op de OK stond Gillian nog al donker te kijken. “gaat ‘ie?’ vroeg ik. –“hmm, beetje vochttekort denk ik. Ik heb hoofdpijn” Ik schoot in de lach. “vochttekort…? Kater heet dat volgens mij!” De Tanzaniaanse wijn was goed rondgegaan. Niet dat er iemand onbekwaam was, maar na een lange werkdag zo’n zoete borrel kon best een staartje krijgen. Ook Steven moest er smakelijk om lachen. Geen nood, ik had nog wel wat paracetamol en ibuprofen in mijn tas zitten (nooit de deur uit zonder). Dat en een flesje water en ze kon er weer tegenaan vandaag. 

Op mijn OK startten Charissa en ik met een sterk vermagerde 24-jarige man die een paar maanden geleden 10 dagen met een beklemde liesbreuk had rondgelopen voor hij in het ziekenhuis kwam. Marie Jose had de afgestorven dunne darmen die in de breukzak zaten verwijderd en de dunne darm via de buikwand uitgeleid zodat de volledig ontstoken wonden konden genezen. Hij was heel ziek geweest maar had het gered. Alleen liep zijn dunne darm stoma zo hard dat de hij het niet meer bijgegeten kreeg. Dus moesten we hem ondanks zijn slechte voedingstoestand toch opereren anders zou hij het zowieso niet redden. En nu maar hopen dat de buikvliesontsteking die hij had doorgemaakt niet al te veel verklevingen had achter gelaten. 
Erik begon met een baby van 3 dagen oud die met een “anus imperforata” was geboren. Er zat geen gat bij de anus. Kringspieren en endeldarm zijn dan wel goed aangelegd. Het gat kan met een speciale huidplastiek worden opengemaakt maar daar moet je wel ervaring in hebben. En dan moet het kind liefst iets ouder zijn zodat hij veilig onder narcose kan. Tot die tijd krijgt hij een stoma op de dikke darm. Met plaatselijke verdoving en een beetje pijnstilling zouden Steven en Paco dat regelen. Omdat we 2 patiënten met een hoger anaesthesierisico op hadden liggen was ervoor gekozen om de 2 operatiekamers naast elkaar te gebruiken. Dan kon er indien nodig over en weer worden bijgesprongen. Dat bleek gelukkig niet nodig, want beide procedures verliepen goed. De verklevingen van mijn patiënt vielen mee. Charissa legde haar eerste volledige darmnaad netjes aan. Nu is het aan de patiënt om goed te gaan eten zodat hij aansterkt en de naad goed geneest. 

Tussendoor bleven de patiënten komen. Met hulp van Allen, Jiska of Shelembi stond ik ze te woord. Ook Erik wordt tussen de bedrijven door overspoeld met foto’s en verhalen van patiënten. Voor sommigen is alleen een advies genoeg. Anderen moeten we zelf gaan zien om in te plannen voor operatie.

Er stond ook een patiënt die we naar Bugando hadden gestuurd voor overleg met de internist. Ze had last van hartkloppingen en verhoogde schildkierwerking. Bugando had haar terug gestuurd zonder medicatie. Maar ze had nog steeds last, dus stond ze weer bij ons. 
Dan maar een telefoontje naar de Inge Klein, internist van het Slingeland. Ze zat in Budapest, maar kon me over de telefoon adviseren. Weer een probleem opgelost. 

Erik appte met de uroloog uit het Slingeland. Er was een jongetje met sikkelcelziekte. Dat is een aangeboren afwijking waarbij de rode bloedcellen als ze minder zuurstof bevatten een sikkelvorm aannemen en gaan klonteren. Het komt meer voor in gebieden met Malaria omdat die ziekte bij deze mensen minder kans heeft. Nadeel is dat als er gebieden zijn waar het zuurstofgehalte in het bloed lager wordt, er spontane opstolingen van bloedvaten kan optreden. Bij deze jongen was dat gebeurd in het zwellichaam van zijn penis. Die was stijf en bleef stijf. Geen alledaags probleem. Dus volgde overleg met Erich Taubert, die ook al een paar keer in Sengerema heeft gewerkt. “dikke naald er in en spoelen” was het advies. Zo gezegd, zo gedaan. En inderdaad werkte het. Weer een probleem opgelost. 

Foto’s

3 Reacties

  1. Mama:
    7 oktober 2018
    De geluidsverbinding was daar net niet goed, maar ik heb wel de stoffenwinkel en jou goed gezien. Wat een prachtige heldere kleuren in dat winkeltje of was het de markt?
  2. Susan:
    7 oktober 2018
    Was een winkeltje, mam. Ik kon jullie goed horen maar haperig zien.
  3. Patty Lemson:
    9 oktober 2018
    Allemaal jaloerse blanke mannen omdat ze geen s(n)ikkelcelanemie hebben!😂😂😂