32. Maureen komt op bezoek

Het programma loopt vlot, dus om 17.45 kan ik de OK verlaten. Het is nog licht! Ik loop naar het kantoor van zr Marie José. Het was Natas vandaag niet gelukt de blog te uploaden. Waarschijnlijk had het te maken met de continu uitvallende stroom vandaag t.g.v het slechte weer. Vooral in de ochtenduren was het om de haverklap raak. En als de stroom uitvalt, schakelt het electrische mes ook uit. Dat moet opnieuw worden aangezet en ingesteld. Heel handing tijdens een operatie. Je leert hier heel snel los te komen van de gejaagdheid die we in Nederland hebben. Het gaat nou eenmaal niet sneller dan het gaat. Bovendien is het te warm om je druk te maken.

Gelukkig werkt het internet nu wel. Van Erik heb ik opdracht om ook samenvattingen op de facebookpagina van Chirurgen Slingenand in Sengerema Hospital te plaatsen. Na een klein uurtje ben ik klaar. Het laatste half uur heb ik in groepjes m’n collega’s voorbij horen komen langs het raam van het kantoor. Ik probeer nog even te facetimen, maar het lukt niet om contact te krijgen. Bellen lukt wel, maar Ed valt na een paar minuten al weg.

Maureen loopt met me mee naar huis, ze woont met haar man tegenover ons. Haar man zit deze week in Mwanza om onderwijs te geven en Erik heeft haar uitgenodigd voor het eten. Vooraf nemen we altijd een momentje van stilte voor de mensen die dat wensen. Nadat alle Nederlanders zijn uitgebeden, zit Maureen nog diep in gebed verzonken. Het duurt en duurt. We kijken elkaar vragend aan. Anne zet haar glas een beetje hard neer, Jantine mompelt “eet smakelijk dan maar” en Erik kucht. De ogen van Maureen gaan open. Erik grapt lachend dat we geen tijd hadden afgesproken voor de duur van het gebed. Maureen bekent dat ze eigenlijk zat te wachten tot iemand hardop zou bidden. Toen het maar stil bleef bekroop haar de angst dat zij misschien als gast werd geacht voor te gaan in gebed. Maar het was nu al zolang stil, dat ze ook niet meer durfde beginnen. We konden er allemaal hartelijk om lachen en de toon van de avond was gezet.
Nelia had heerlijk rijst met stoofvlees gekookt. Zowaar deze keer niet een overmatige overvloed maar gewoon net iets te veel zodat de pannen niet leeg waren maar we ons ook niet schuldig hoefden te voelen. En natuurlijk verse ananas toe. Wat een genot is dat fruit hier. Tijdens het eten werden nog even zaken gedaan. Maureen had 2 patiëntes met buikpijn waarvan ze niet wist wat de oorzaak was. Kon een chirurgische (darm) oorzaak hebben, of een gynaecologische. In Nederland laten we dan een batterij onderzoeken op de patiënt los. Maar dat is hier niet voor handen, en de meeste patiënten kunnen een reis naar Mwanza Universiteitsziekenhuis en de kosten van de onderzoeken niet betalen. Dus gaan we beide dames donderdag opereren, samen met Maureen. Afhankelijk van de bevindingen gaat de operatie dan verder. “Black-box” gevallen, noemt Maureen ze.

Voor de koffie verplaatste het gezelschap zich naar de voorkamer. Maureen had snoepjes en een likeur voor in de koffie meegebracht. Erik deelde flinke scheuten uit en het smaakte prima. Maureen bleek een geweldig mens die vol humor allerlei prachtige verhalen over haar vak, gynaecologie & verloskunde, kon vertellen. De tongen kwamen los en de sterke verhalen vlogen door de kamer. Er werd vooral veel gelachen, tot tranen toe. Heerlijk.

Rond een uur of half 10 rukte ik me los uit de feestvreugde om even naar het kantoor van zuster Marie José te lopen. Ik had beloofd even te facetimen en met 2 uur tijdsverschil was het bijna bedtijd voor Tom. De jongens begonnen meteen uit te leggen hoe de ruzie vanavond aan tafel was verlopen. “Dat hoeft mama allemaal niet te weten!” corrigeerde Ed ze. Bert was z’n fietssleutel weer eens verloren en Tom zat bekken te trekken voor de camera. Er was nog niets veranderd. Gelukkig maar. Een dikke kus en knuffel via de camera, en weer terug naar de groep. Ik durfde het nieuwe pad dat Maureen me had laten zien, tussen de bomen door, nu niet te nemen. Er zitten hier toch echt wel slangen.

Terug in het huis waren de sterke verhalen nog in volle gang, maar er werden ook serieuzere onderwerpen aangesneden. Het was een mooie, lange avond.