17/10 Massai dorp verteld door Bert

17 oktober 2012 - Olduvaikloof, Tanzania

Massai dorp door Bert

Toen we uit de auto stapten werden we vriendelijk begroet door de leider van het Massai dorp. We zagen een hondje liggen en die hebben we even geaaid. Hij ging helemaal rollen toen Tom hem aaide. Toen Tom wegging heb ik hem nog even geaaid en toen gingen we eindelijk het Massai dorp in. In het Massai dorp mocht ik meespringen met de Massai, en Tom ook. Mama moest zingen met de Massai vrouwen. Ze zag er uit als een echte Massai-vrouw. Ze had een Massai hoedje op en een Massai ketting om.

Toen gingen we in een huisje kijken. Volgens mij was het het huis van de Massai dorp leider. In het huis zagen we het kinderbed en het volwassen bed die van koeienleer waren gemaakt. En ik heb een hele goede vraag gesteld. Of het huisje niet zou afbranden als ze een vuurtje stoken om de muskieten (muggen) weg te jagen. Toen mama, ik en Tom eruit waren ging mama een foto maken van papa die uit het huisje kwam. Daarna gingen we naar de sieradenkast en daar zagen we kleine geitjes van ongeveer 3 maanden oud, die mochten we vasthouden en aaien. Tom leek net een echte kleine herder met zijn stok. Daarna mochten we uitzoeken wat voor spullen we gingen kopen uit de sieradenkast. Ik en Tom kochten een Massai stok, die mooi versierd was met allemaal kralen. Ik vond nog een armband en een doosje. Tom kwam aan met een drinkfles en een schild en een neushoornketting. Mama had een Massai-ketting en papa had een krijgersbeending. Zo’n ding die krijgers om hun been doen en die klettert als ze springen. Van papa moest Tom eerst die drinkfles wegdoen omdat we daar niets aan hadden. Alle spullen samen was te duur, dus moesten we 2 dingen wegdoen. Het schild van Tom en mijn armband. Van het geld dat we betaalden kochten ze water zodat ze niet de hele tijd naar een meer moeten dat ver hier vandaan is in de Ngorongoro vallei.

Toen gingen we in een school kijken. In die school waren ze net aan het zingen. Toen het zingen klaar was hebben we gezien hoe ze les kregen. Eén iemand kwam voor de klas met een stok en wees aan wat op het bord stond en zei het, en dan moest de rest het nazeggen. Toen moest ik voor de klas komen om te tellen in het Swahili. Dat ging heel erg goed. Iedereen klapte voor mij. We kwamen te weten dat ze op hun 3e al naar school moeten en dan leren ze al 3 talen: hun eigen taal Ma, dan de landstaal Swahili en de meest benodigde taal Engels. Toen was het pauze en we zagen hoe die kinderen pauze hadden. Zo leuk was dat niet. Gewoon afval zoeken en gooien op een hoop vuur. En zorgen voor de geitjes rondom het dorp. Daarna moesten ze weer terug de klas in. We hebben nog een kleine donatie voor de school gedaan. We zagen dat ze een hele grote wateropslag hadden die ze betalen van de toeristen die in het dorp komen en sieraden kopen.

Ik ging op de foto met een Massai krijger. Daarna had ik een hele goede vraag: hoe maken jullie vuur. We gingen naar het geitenhokje, waar geitjes van 2 dagen oud zaten, en daar ging het beginnen. Eerst pakten ze een zwaard, die legden ze neer op de grond. Ze gingen met z’n allen op hun hurken zitten, pakten een blokje hout  waar ze een putje en een gleufje in maakten. Ze legden het dwars over het zwaard en toen kon het beginnen. Ze zetten een lange stok hout met een bolle knop onderaan in het putje en gingen bovenaan met hun handen, heel snel heen en weer bewegen naar beneden. Zo ging het door tot er vuur was. Af en toe wisselden ze omdat ze dan teveel zweethanden hadden.

Toen het gloeide zetten ze het in een gedroogde ezels keutel, deden hem dicht en gingen ze blazen en toen hadden ze vuur. Dit had zeker een kwartier geduurd. We gingen nog even afscheid nemen van de geitjes. De leider van het Massaidorp zei: “als Tom nog een keer terug komt krijgt hij een geit”. Dus wilde Tom meteen nog een keer terug. 

Foto’s

1 Reactie

  1. Angela en Wim:
    22 oktober 2012
    Hallo Bert, wat een mooi verhaal over het Masseidorp. Het maken van vuur vond ik wel erg interessant en veel werk voor de mensen daar, wat hebben wij het dan goed.
    Heel veel plezier en een goede reis verder.
    Groetjes uit Nederland, Wim, Angela en familie