Inpakken, deel 1

Lekker, een dagje vrij. Maar die was zo gevuld.

Om 8 uur stond ik op OK om nog een ingreep mee te doen, maar die was verschoven naar later op de ochtend. Na een keer diep zuchten en een kop koffie ging ik op een lege OK foto's maken voor de voordracht die ik over 2 weken bij Bert op school ga houden.Vervolgens met een kar vol spullen, die de OK-medewerkers de afgelopen weken voor ons verzameld hadden, naar onze werkkamer. Ik had Ed gevraagd om een van de duikkoffers te brengen zodat ik kon beginnen met inpakken. 

Ik had alle spullen uitgestald op Eriks bureau (het mijne was weer eens geen plaats....) toen Erik en Gerco binnen kwamen. Gerco kwam om Erik te interviewen voor achtergrondinformatie voor zijn eerste stuk. Dus werden er wat dingen van mijn bureau aan de kant geschoven om de koffie-kopjes neer te kunnen zetten en ging ik aan Eriks bureau verder met inpakken. 

Na een dikke 2 uur was de chaos compleet. Overal stonden doosjes hechtmaterialen die ik probeerde uit te sorteren en zoveel mogelijk in zo weinig mogelijk doosjes te proppen. Toen mocht ik natuurlijk naar de OK. Daarna als een speer naar huis waar de accountant de papieren voor de belasting op kwam halen. Vervolgens weer terug naar Eriks bureau, want die kon ik niet in die rommel laten zitten. Dit keer met Ed en Tom en een 2e duikkoffer, om verder in te pakken. 

Met de stouwervaring van Ed (waar Philips al niet goed voor is) en met hulp van Tom ging zowat alles wat we tot nu toe hadden verzameld in de 2 koffers, afgevuld met 2 geleende OK-pakken die collega Sjoerd in de kast had liggen. (Voor de managers van het Slingeland: geen zorgen, de OK-pakken komen weer mee terug!). Dus kunnen we vrolijk verder met verzamelen. De gevulde koffers werden zorgvuldig gewogen en omgestouwd totdat ze beiden 23kg wogen. Een van de koffers was net een hechtkabinetje! Toen ik nog even langs de gipskamer ging om te vragen of ze wat konden regelen om mee te nemen, zei Helga dat Bert in de koffiekamer van de Eerste Hulp zat. Die was naar het ziekenhuis gekomen om te helpen maar wist niet precies waar mijn werkkamer was. 
Via de Huet (tassen ophalen bij Wilma, zodat we nog meer mee kunnen nemen) boodschappen doen, en na een makkelijke hap zo naar Petrina's verjaardag. Kan ik daar lekker uitpuffen. De oppas is er al, dus we kunnen gaan.