25 oktober: hard gewerkt! (Anja)

Vandaag hebben we hard gewerkt. Alle materialen waren aanwezig en de afdekpakketten waren  steriel. Als je van buiten naar het ok-complex loopt kom je in een soort van overdekt portaal waar ’s-ochtends al de “lopende” patiënten zitten te wachten. Het kan dus zijn dat je daar met je familie tot het einde van de middag zit.

Hoezo wachten!  En het maakt dan niet uit of je kind of volwassenene bent. Je ziet die mensen telkens hoopvol kijken als er weer een patient gehaald wordt. 

We hebben vandaag zowaar met de ok-deuren dicht gewerkt. Je merkt wel als je de deuren consequent blijft dicht doen dat dat overgenomen wordt. Ook Michiel heeft stelselmatig op beide OK’s  de anesthesiekar opgeruimd om hopelijk te laten inzien dat dat toch handiger werkt, terwijl de anesthesiekar qua oppervlak misschien ¼  is van onze kar. Op een bepaald moment waren er inderdaad pleisters met daarop de medicatie vermeld die in de betreffende spuit zat. Je kunt je voorstellen dat dit soort zaken ’s-avonds vaak onderwerp van gesprek is.

Susan is zo langzamerhand een volleerd strumachirurg. Als je er twee of drie op een dag doet heb je er aan het eind van de twee weken een heleboel gedaan.

Aan het einde van de dag heeft Erik nog 2 fixateurs externe geplaatst. Een bij een gecompliceerde onderbeen fractuur waar de viezigheid uit liep en een meisje met een onderarm fractuur waar ook een vieze wond bij was. Deze patienten waren al enige tijd in huis maar voordat de spullen bij elkaar gevonden waren en steriel, waren we dus al weer een paar dagen verder. Ook hier hebben ze Orthofix en Hoffmann fixateurs daar er bijna nooit iemand mee (kan) werken ligt het dus niet overzichtelijk bij elkaar. Werk aan de winkel dus.

We waren uitgenodigd bij Ida, de meesten van ons wel bekend, om daar met zijn allen te komen eten. We waren al later want het programma liep toch weer langer door. We werden super warm onthaald en wat hebben we heerlijk gegeten. Heel bijzonder om op die manier bij de mensen thuis te mogen komen. Ida ziet er goed uit en is voor 3-4 uur per dag weer aan het werk.

Vanochtend (vrijdag 9.00uur) zijn we weer aan het wachten op de afdeksets. We wisten al dat alles op was en vanochtend gesteriliseerd moest worden maar dit is een prima manier om te wachten, even het blog bijwerken. We hoopten op een snelle internetverbinding maar het regent keihard dus dan valt de stroom uit en dus ook WIFI enz.

We gaan vanavond met zijn allen terug naar Mwanza. Wij, Michiel, Maarten, Gerco en ik om morgen een safari te maken naar de Serengeti, en Susan en haar gezin en Erik om heerlijk bij te komen.

We hebben al wat spullen meegenomen naar de OK maar volgende week moet de meeste spulen nog verdeeld worden. Het heeft niet veel nut om het daar neer te zettten zonder dat iemand weet wat er staat want dan gebeurt er niks mee, en dat zou zonde zijn. Kwam van de week een geopend pak fibrillar tegen waarvan schijnbaar bij opening niet wist wat je er mee moest doen. Terwijl we het prima hadden kunnen gebruiken bij de leverbloeding na een messteek . Ook door ons opgestuurde gazen met looddraad staan in een doos niet aangeraakt.

Kortom het blijft Afrika.

Weekend njema Anja