01-11-2012 bezoek en meekijken fysio( Edwin)

Vanochtend een telefoontje gekregen van Karlijn. ze brengt ons een bezoekje vanuit een andere ziekenhuis hier in de buurt (3 uur met de bus). Ik was de opvang bij de poort want iedereen is aan het werk. Dus handje geschut , babbeltje gemaakt, kamer gewezen en even wat gegeten. Ze had wel eigen brood meegenomen( daar hebben ze een bakker) maar beleg en zo hoopte ze hier te vinden. Helemaal blij werd ze van de hagelslag. "dat heb ik sinds februari niet meer gegeten". kopje koffie, banaantje toe. daarna naar het ziekenhuis gewandeld. Sleurend met een grote koffer vol hechtmateriaal en nog wat andere spullen. Dit is de laatste koffer die leeg moet. Op de gang komen we Anja en Erik tegen. Ze zijn het magazijntje aan het "uitmesten". Alles wat oud en niet bruikbaar is word weggedaan. Gisteren heft Anja samen met Susan en Ann een inventarisatie lijst opgesteld.
Hier en daar wat af en iets beters erbij, welke besteld dienden te worden. We lopen door naar OK. Susan is druk bezig met een keel operatie, Maarten vult de patiënten lijst in.
Kan Karlijn hier iets kijken of helpen? vraag ik. Nee helaas maar ik ga zo naar de fysio dus dan kun je daar wel even meekijken en/of helpen. 10 minuutjes wachten en ook Erik is er.
Hij gaat bij een aantal kinderen de achillespees doornemen( de medisch term onthoud ik niet). Zuster Marie-José komt ook om het van erik te leren. Er worden wat steriele atributen op tafel geplaatst. Pan met gaasjes, potje jodium ,spuitjes en mesjes. De eerste spuit word in het voetje van een klein kindje gezet. krijsen natuurlijk. Daana gaat Erik met een scalpel in de voet. Hij voelt met de punt van het mes waar de pees loopt. Dan gaat hij net zolang verder tot het mes er langs schiet. Met een kwartslag draaien van het mes word dan de pees in een opgaande beweging van het mes , doorgenomen. Je ziet het voetje gelijk in een 90 graden hoek schieten. zag je het? hij staat goed. Gaasje erop tegen het bloeden(valt mee). Andere beentje. Zr Marie-José gaat nu ook aan de slag. Volgt de aanwijzingen op maar ondervind toch wat moeilijkheden en Erik neemt over.(later spreek ik haar nog en ze zegt dat ze het straks toch zelf moet gaan doen , als wij er niet meer zijn.)
Karlijn springt meteen bij. Ze ziet het werk en legt het mesje klaar , geeft gazen aan. Later zelfs het vasthouden van de beentjes en voeten. Ook zij ervaart hoe je voelt dat de pees doorgesneden word. Ik loop telkens mee met moeder en kind en geef ze een pluche knuffel als troost, voor zover dit helpt. Heb ik een ieder geval ook mijn best gedaan. Ik ben op de been gebleven dus dat was al een hele prestatie. Na dit alles terug naar OK. Susan is inmiddels klaar. Karlijn word voorgesteld. Ze kan bij de volgende meekijken , maar meedoen is lastig , omdat Maarten en Ann ook staan te popelen. Ik laat Karlijn achter en ga naar huis. Daar aangekomen zijn de kinderen elkaar aan het afmaken. De een bijt in de nek de ander in de arm. Dus ingrijpen, wat vermaningen en we eten rustig. Ik verzoek nelia een eitje voor me te bakken met pili-pili . Er zijn nog twee eitjes en daarvan maak je precies een lekker omelet. Tom word verder aan zijn huiswerk gezet.Bert schrijft alle schrijfletters op een apart briefje voor Tom(kunnen ook lief zijn hoor). Het kost wel moeite,
hij is denk ik toch liever samen met de klas bezig dan hier zo alleen. Dat was het voor nu.
Misschien vanavond nog een aanvulling hier op. Genieten van een bakkie en een doorgekomen zonnetje werk ik nog maar even bij.na de lunch het spul bij OK maar weer eens voorzien van cola, fanta en bananen. Bert is mee deze keer en deelt zo nu en dan ook wat knuffeltje uit. We worden bij gepraat over het programma en Michiel zegt dat het zo als alle dagen wel weer na zevenen zal worden. Bert en ik lopen daarop even langs de fysio ruimte om ballonnen en pennen achter te laten. Ik leg uit wat je zoal met de ballon kan doen en na het opblazen teken ik er een gezichtje op. Een jongetje van een jaar of 9 komt vanachter een scherm naar ons toe gekropen. Hij kijkt heel erg blij naar de ballon met het gezichtje. De jongen heeft een geestelijke stoornis , kan niet lopen en heeft een verlamde arm. met de andere hand word de ballon aangenomen. een brede glimlach komt ons tegenmoet. Zeg maar asante (dankjewel) zegt de zuster en met al zijn krachtsinspanning komt er zowaar een asante uit. Ik zeg geen dank en grabbel nog wat in mijn rugzak. geef haar wat pennen en verlaat het pand. Ik leg aan Bert uit wat dat jongetje heeft en hij is toch wat stil. Onderweg zie ik verschijdene patiënten voorbij komen die al dan niet door Erik zijn geholpen. 1 Schrijnend geval was die van een jongen die verschrikkelijke O-benen had. Na de operatie is deze een kleine 40 cm "gegroeid". Deze had al veel eerder (kindertijd) geopereerd moeten worden. terug richting huisje komen we de termieten weer tegen. Het is een drukte van belang . duizenden doen hun best om hoge bergen of torens te bouwen voor de mieren die hen naar hun nest hebben versleept. we zijn ook nog co-assistenten tegengekomen van Nijmegen. we worden uitgenodigd vanavond naar haar afscheidsfeestje te komen. We doen ons best zeg ik. "thuis"heeft Tom inmiddels zijn huiswerk zo goed als af en ik beloon hem met de DS. Het is hier nu rond vieren, straks nog een wandelingetje maken. tot later.