07 Henrikes Project en Susans project

De OK is een goede voedingsbodem voor goede doelen. Het regent inzamelingsacties. Lea’s tulbanden, Jolanda’s kledingzakken (nog tot 22 februari in te leveren bij de OK), Hjalmars nachtzwemmarathon (zaterdag 21 februari, te sponsoren via https://nachtzwemmarathon.wordpress.com/) en… Henrikes knuffels!

In de afgelopen 2 jaar heeft Henrike poppen in allerlei soorten en maten gehaakt voor kinderen en kleinkinderen van OK-personeel en vrienden. Al die huisvlijt heeft, naast ontspanning voor Henrike en een heleboel blije kinderen, ook een mooie som geld opgeleverd voor Sengerema: € 610,- . Dank je wel Henrike, voor je enthousiasme en inzet. We zullen het volledig en veilig overbrengen.

Wie vorig jaar de blog heeft gevolgd, kent mijn persoonlijke project misschien nog wel: de benen van mama Safi.

Mama Safi is de wondzuster van Sengerema Hospital. Ze zit elke dag in haar “wondcentrum” om de vieze wonden van patiënten uit het ziekenhuis schoon (‘safi’) te maken en te verbinden. Dat doet ze, ondanks de beperkte middelen, heel goed.

Mama Safi is een echte Big Mama, met bijbehorend onderstel. En omdat ze niet veel loopt, hoopt zich daar nog wat extra vocht op.

De huid raakt geïrriteerd door al dat vocht en wordt rood en pijnlijk. Een voorstadium van open been. Dat is in Nederland al een ellendige aandoening, maar helemaal in Tanzania, met de beperkte middelen, de warmte en de vliegen.

De behandeling is eigenlijk eenvoudig: steunkousen.

Vorig jaar heb ik haar benen een aantal keren ingezwachteld zodat ze aan het eind van onze uitzending in confectie-steunkousen paste. Maar de klachten zijn terug, en erger dan vorig jaar. Niek had wat foto’s gestuurd en gevraagd of we iets voor haar konden betekenen.

Dus toen ik deze week een overleg had met dermatoloog Erna Sybrandy en wondconsulente Margré Wenting, keien in het behandelen van vocht in de benen, greep ik mijn kans. Consultje aan de vergadertafel. De foto’s werden bestudeerd en een behandelplan bedacht. Niek moet de beenomvang meten, dan kunnen we speciale kousen meenemen. In het zwart, want “huidskleur” is een relatief begrip…