08 De wereld is klein

Afgelopen zondag kwamen de opa’s en oma’s op bezoek, als voorschot op Edwins verjaardag van maandag. Oma Elly had een bijzonder verhaal.

Opa en Oma Wendker waren samen naar een of andere demonstratiedag van wollen dekens in Nuenen geweest.  Er was een loterij, en “Dhr Wendker” werd naar voren geroepen.

Terwijl opa Henny naar voren liep, werd Oma Elly op de schouder getikt door de man die achter haar zat. “Ben jij er één van Wendker?” vroeg hij. - “Ik niet, maar hij wel”, zei m’n schoonmoeder, wijzend op m’n schoonvader. Na wat heen-en-weer kletsen bleek de broer van de achterbuurman getrouwd met een nicht van opa Henny. Die nicht komt uit Drenthe, dus oma Elly vroeg of de man daar ook vandaan kwam. Hij vertelde dat hij pastoor was en verschillende woondplaatsen in Nederland had gehad. En hij had lange tijd in Tanzania gewoond.

“Da’s ook sterk”, zei oma Elly. Ze vertelde van onze reis met het gezin naar Tanzania in 2012, en dat ik daar al een paar keer had geopereerd in een ziekenhuis. De naam van het dorpje wist ze niet meer precies. De meneer, pater Carlos Heijmen, echter wel! Hij kende Erik Staal en het Slingeland ziekenhuis wel, want hij hoorde bij de groep die het ziekenhuis in Sengerema had helpen oprichten!

Wat een bijzondere samenloop van omstandigheden. Het is een kleine wereld.