11. Lurvink’s Lunch levert Leutekumse flappen voor Sengerema.

Dinsdag 4 maart. Na een drukke poli haastte ik me, met een witte jas in m’n fietstas, naar het Simonsplein in Doetinchem. Daar, in de Spiegeltent, was de BoerenBruiloft van carnavalsvereninging de Umdraeyers. De lunch wordt al jaren verzorgd en gesponsord door Aloys Lurvink. De broodnodige eieren worden gebakken door Theo Hakvoort en Ab Hof.

Aan het einde van de lunch wordt er gecollecteerd voor een goede doel, door Aloys Lurvink uitgezocht. En dit keer waren wij dat. Althans, ons project in Sengerema. Aloys had mij gevraagd om uit te komen leggen wat we zoal doen in Tanzania en waarom.

Fiets parkeren en hollen door het centrum naar de ingang van de Spiegeltent. Natuurlijk zat die aan de andere kant dan waar ik hem had bedacht. Ik hoorde al een soort van toespraak. “Het is zo goed als afgelopen!” riep iemand bij de ingang tegen me. Als ik maar niet te laat was…

Gelukkig was de lunch nog in volle gang. Ik schoot in m’n witte jas (toch nog een beetje verkleed) en kreeg een broodje en een kop koffie. De voorzitter nam me mee naar de lange tafels waar de carnavalsvierders gezellig zaten te eten. Met een beetje inschikken paste ik ertussen.

Het was alsof ik in een andere wereld terecht was gekomen. Links van me zat een groep fraai uitgedoste dansmariekes. Aan de andere kant zat een raadslid met mooie muts met fazantenveren en tegenover me een bestuurslid in gele kiel. De toespraak was voor het Boeren Bruidspaar, die met hun bruiloft werden gefeliciteerd. Net als in de kerk het “heer ontferm u”, was er ook hier met enige regelmaat een blijkbaar gebruikelijke bijval vanuit de zaal. Ondersteund met geklap en geklop op de tafel. Uit de andere tent kwamen een paar “panterwelpjes” aan gewandeld met hun begeleiders. Deze jonge Umdraeyertjes klapten enthousiast mee. Ik keek m’n ogen uit. “U hebt niet zoveel met Carnaval, zeker?”, zei de man tegenover me.  Ik lachte en vertelde hem dat ik in Eindhoven een keer carnaval heb gevierd en toen m’n man heb leren kennen. Mijn opmerking “hij is m’n carnavalskater die al 16 jaar duurt” kon hij wel waarderen.

Toen was het mijn beurt. De raadsheer op het podium riep me naar voren om ons project toe te lichten. Ondertussen gingen de klompjes rond om in te zamelen. Na het “Alaaf” en het buuteloopje (met korte kleine pasjes hard op de grond stampend weglopen, tenminste, ik hoop dat ik het goed begrepen heb) volgde nog een paar foto’s met de bakker en eibakkers, en met het klompje.

Tenslotte kregen we een erepenning van Prins Martin de 2e. Mèt drie kussen natuurlijk. Het bedrag zou later in de week bekend gemaakt worden, want er moest eerst nog geteld worden.

Omkleden en snel weer op m’n fiets naar het Slingeland, voor mijn spatader-laser-programma. Over tot de orde van de dag…

Inmiddels is het bedrag bekend: € 1000,- ! Heel erg bedankt Aloys Lurvink en Carnavalsvereniging De Umdraeyers ut Leutekum.