2016-08 En nog een doos….

15 september 2016 - Doetinchem, Nederland

Op verjaarsvisite bij m'n vaderVia facebook en reislogger, maar ook op het werk door Slingelanders en zelfs door patiënten, werden we dinsdag overladen met hartelijke felicitaties. Ik voelde me zelf een beetje jarig J. Heel erg bedankt, ook namens mijn ouders.

Mijn verjaardagsgevoel werd nog versterkt doordat ik tussen de bedrijven door weer 2 grote dozen en tassen met inhoud naar m’n kamer heb gesjouwd. “Er staat weer wat voor je voor Afrika” is een veelgehoorde zin op het secretariaat deze dagen.

Maandag hadden Jan Verveer en Robert Fennema van Lohmann & Raucher een hele stapel met dozen vol verbandmiddelen in de gang naast m’n werkkamer gezet. Helaas dozen vol verbandmiddelenmogen we maar 58 kg bagage per persoon meenemen (2x 23 kg ruimbagage en 1x12 kg handbagage). Dus de komende dagen moet ik even uitsorteren wat we over een week nodig hebben. De rest kan in de container die van het najaar waarschijnlijk worden verzonden.

Niek, die zelf een jaar als tropenarts in Sengerema heeft gewerkt, heeft geappt dat hij ook een koffer vol spullen klaar heeft staan om mee te nemen. Daarnaast heeft hij nog een project met een server om data op op te slaan. Die laatste past echt niet in de koffer, dus die moet nog even wachten.

Celine had als opdracht mee gekregen om te inventariseren waaraan het hardst behoefte was. Er zijn nauwelijks steriele gazen en al helemaal geen zwachtels om ze te fixeren. Ook is er, zoals altijd, tekort aan antibiotica en pijnstillers. En qua scholing willen ze graag leren over wondzorg, amputaties en de “acute buik”.  Dat is hevige buikpijn die <48 uur ontstaat en eigenlijk altijd een operatie behoeft.  De oorzaak kan bijvoorbeeld een blindedarm- of galblaasontsteking zijn, of een maagperforatie. In de tropen moet je ook nog denken aan een spontaan gescheurde vergrote milt t.g.v. malaria, of buiktyfus. Dus dit weekend kan ik aan de slag met PowerPoint.

In de mail trof ik een enthousiaste reactie van apotheker van Oude IJssel, die 2 verdiepingen onder mijn werkkamer zit. Haar man werkt als chirurg in Almelo en gaat van daaruit naar Egypte met een vergelijkbaar project. Spullen die worden weggegooid omdat ze in Nederland niet meer worden gebruikt, zoals geretourneerde verbandmiddelen of geneesmiddelen, verzameld ze om het project te steunen. En nu had ze nog katheters en zwachtels voor ons. Ik ging even langs om ze op te halen. Toen ik vertelde over behoefte aan pijnstillers en antibiotica, bood ze meteen aan om die apart voor ons in te zamelen. Hier worden ze vernietigd, en daar kunnen we er patiënten mee helpen. Geweldig dat iedereen zo enthousiast meehelpt!

Foto’s