21/10 Eds verhaal

Nadat de medici waren vertrokken bleef ik met de kinderen in ons huisje achter. Althans ik en Tom in eerste instantie, want Bert was ik ff “kwijt”. Dus gingen we maar eens op onderzoek uit. Het plan was om met de kinderen van zuster Marie-josé te gaan spelen. Maar bioloog Tom kwam onderweg van allerlei zaken tegen. Zo waren daar afgevallen zaden die grondig onderzocht dienden te worden. ‘die nemen we mee voor thuis papa’ was meteen zijn gedachte. Tuurlijk, stop maar in mijn tas. Vervolgens nog wat kleine insecten bestudeerd en even verderop liepen we een van de andere zusters tegen het lijf.

Habari natuurlijk , daarna in mijn beste swahili gevraagd naar watoto marie-josé iko wapi? (moest zoiets zijn als waar zijn de kinderen van marie-josé.) Ik kreeg in goed verstaanbaar engels de route beschrijving. Onderweg veel school meisje die raar op keken van die mzungu (europeaan) maar na habari en salama kregen we een vriendelijke lach terug.

Tom kwam zijn lievelings plant tegen van Tanzania, de cactus( zijn hier minimaal drie meter hoog haha, dus indrukwekkend voor da kleine manneke). Wat kronkelpaadjes verder stonden we bij het huis van de zuster. Niemand te bekennen en om nu ff vlug navraag te doen was te veel woordje opzoeken en nog onthouden ook. Dus maar weer wandelen.

‘Heej papa daar zijn kippen KOM!!’ Even rond de kooi gelopen, de kippen volgden ons. Maar goed, niemand om mee te spelen. Dan maar weer terug. Daar verder ook niemand te bekennen dus maar op ontdekkingstocht.

Om het hoekje stond zowaar een koe in het hok met kalfje. Ik aaien en Tom wilde wel maar vond de kop toch wel hééeéél erg groot. Hondje aaien, poesje volgen en maar weer op pad. “Zullen we naar voren lopen naar het ziekenhuis, misschien zien we  mama wel.” Bij de ingang zegt Tom:”zullen we naar binnen gaan en zoeken?”. Dat leek me niet verstandig want ik ken de weg niet, en daar verdwalen leek me geen optie. Maar weer verder. Gekko’s, salamanders, niets ontging Tom.  “Daar nog een papa, die hebben we nog niet gezien, kom snel maak een foto.”

Van al dat geloop , inmiddels alweer zo’n anderhalf uur was de blaas volgelopen.

“Daar achter is een wc daar gaan we plassen.” Dus samen de broek laten  zakken en hoppa. Ik zag wat “beestjes” naar boven komen kruipen waarvan ik jullie de details zal besparen, dus vlug weg want de lucht alleen al was niet te harden. We gaan maar weer eens naar het huisje. Onderweg komen we ineens Bert tegen. Waar was jij dan de hele tijd? Nou gewoon op mijn kamer met de nintendo 3ds.

3ds? Dat wilde tom ook. Nou ga jij dan maar even spelen  dan laat ik Bert de koe even zien. Dus hetzelfde traject nogmaals , alleen met het verschil dat ze nu de dieren aan het voeren waren. Na habari werden de hokjes opengemaakt en daar zaten konijnen in. Bert aaien, daarna de koe en in een hok verderop zaten twee honden met puppies. Dichterbij sloeg moederhond zo aan dat we maar niet heel dichtbij kwamen.

Terug in het huis kwam ik Gerco de journalist van de gelderlander tegen.

Hij vertelde ook dat bert “gewoon” op de kamer was en dat hij ook allang terug was op zijn kamer.

Goed dit was mijn relaas voor nu. Morgen verder.