24/10 Eds verhaal

Vanmiddag dan eindelijk de oogdokter gevonden. Althans, de assistent ervan. Na wat gebabbel ging ze de dokter maar bellen. Hij heeft nl. ook een kliniek iin Mwanza. Een paar minuten later kreeg ik hem aan de lijn. Vloeiend Engels met een accent, maar goed te verstaan. Ik vroeg of hij er morgen was, i.v.m. de door met brillen die we hadden meegekregen. Heel fijn. Hij was misschien vrijdag er. Of anders maandag of eventueel dinsdag. Dus ik vertelde hem dat ik iedere morgen wel langs zou komen en dat we elkaar dan vast wel zouden ontmoeten. Als ik hem gezien heb, zal ik vertellen hoe dit is afgelopen.

Iedere ochtend is het hier voor het ziekenhuis een drukte van jawelste. Een paar vrouwen zitten met emmers vol bananen om deze te verkopen. 15 brommers en wat fietsen staat strak opgesteld voor het ziekenhuis. Niet voor de verkoop, maar het zijn 1-persoons taxi’s. Robert, de man van dokter Ann, heeft me afgeraden om ermee mee te gaan. Zijn vrouw is “buik”-chirurg en heeft tot nu toe al 6 pikipiki (=brommer) ongevallen binnengehad. Dan staan er ook nog strandaard 6 taxi’s te wachten. Ik heb er nog geen één zien rijden! Dat komt waarschijnlijk omdat de een z’n voorruit een paar scheuren vertoond, een andere heeft de bumpers met een soort ijzerdraad bij elkaar gebonden.

Vandaag ben ik ook nog op zoek geweest nar batterijen. Da’s makkelijk want ze heten “batri”. Het kostte me gelukkig maar 3 shops om de juiste batterijen te vinden . Ik ben benieuwd of ze het lang uithouden. Want 3 batterijen hier zijn net zo zwaar als 1 duracell.

Ook nog even een bezoek gebracht aan een dovenschool en school voor kinderen met een geestelijke achterstand. Natuurlijk werd ik als mzungu (blanke) achtervolgd door ongeveer 80 schoolkinderen die hoopten dat ik ze wat kan geven. Maar helaas was de dovenschool al uit. Ik heb afgesproken om deze of volgende week even langs te komen. Rond 10 uur is de beste tijd. Tanzaniaanse of Europese tijd?

Er is vandaag ook een paar druppels regen gevallen, dus ik heb alle koffers nu maar binnen gezet . Neelia had de was gedaan, maar gelukkig was de regen van korte duur, dus de was kan blijven hangen.

Morgen misschien naar de makrt om wat dingetjes te kopen. Waarschijnlijk te voet, want ik vertrouw geen enkel voertuig meer! Tot morgen.