Laatste werkdag (susan)

Vanmorgen werd Tom wakker met een krul in zijn neus. "nog maar 1 nachtje slapen. Ik heb er al heel veel zin in" zei hij glimmend. Onder het ontbijt nog even kijken of we alles hadden. Engelse stekkers hadden we nog nodig. Wel handig, met al die apparatuur. Alhoewel we vaak geen stroom zullen hebben. 

Op het werk eerst uitgebreid visite meelopen zodat alles er strak bij ligt voor Jan en Dick. Echt snel gaat het niet, want via de nieuwsbrief is iedereen op de hoogte van het aanstaande vertrek. Dat levert de nodige gang-gesprekken op. Erg leuk om te merken hoe iedereen meeleeft!

De verdere ochtend was gereserveerd voor de firma's die nog wat zouden brengen voor Tanzania. Natuurlijk kwam er nog een spoedje tussendoor, dus moest er wat geschoven in het schema. Maar de heren zijn flexibel. Bjorg Ray van Holland Medical kwam matjes voor liesbreuken brengen. Hij had ook nog wat vacuumsetjes voor bevallingen geregeld. Een doos vol! Daar gaan ze in Sengerema heel erg blij van worden! Marcel Naumann van Gore kwam 10 dozen hechtingen bezorgen en me een goede reis wensen. Tjalling van Dijk van Thuasne bracht met z'n maatje een enorme doos met van alles. schrijfmateriaal, verbandmaterialen, pillendoosjes, shirts, petten, etc. Dat wordt selecteren, want dat past er nooit allemaal in. Maar wat nu niet mee kan gaat òf de volgende keer, òf met een container die Stichting Vrienden van Sengerema af en toe verzendt.

Ondertussen was op het secretariaat een wagonlading infuusnaalden gebracht vanuit het magazijn. Overgebleven uit de testperiode, voordat we over gingen op een ander soort. Er stond ook nog een doosje bij met hele bijzondere vingercondooms, met een soort nageltje eraan. Die had al de nodige hilariteit opgeleverd op het secretariaat. De dames hadden, aangemoedigd door Erik, er al allerlei dubieuze toepassingen voor bedacht.... Maar het is bedoeld om vliezen te breken bij bevallingen. 

Nog even naar de vaatbespreking, waar Sanne me bijvoederde met haar krentebolletjes (waarvoor dank!). En toen de laatste poli voor de vakantie. Da's altijd een hele klus, net als de eerste na de vakantie. Want als je op vakantie gaat, vallen er natuurlijk poli's uit. De poli's vlak voor en vlak na de vakantie zitten vervolgens overvol. En je wilt iedereen wel gewoon de aandacht geven die ze nodig hebben. Dus uitlopen is onvermijdelijk. Anita had al hulptroepen geregeld in de vorm van Maarten en Sanne. Desondanks was de poli pas tegen zessen klaar. Anita heeft morgen een dagje vrij, dus vandaag al gedag gezegd. We moesten voorzichtig zijn en wel terugkomen. Gaat lukken, denk ik.... 

De overdracht was al geweest, het leek mee te vallen vanavond. Dus was er tijd om mijn administratie af te handelen en om de laatste tas te vullen. Eerst 4 verschillende maten infuusnaalden uitsorteren en in doosjes proppen, hechtingen ompakken zodat ze in minder doosjes passen, matjes met z'n allen in 1 doosje, urinecatheters uit de doos en los in de tas, punten van scharen afschermen met verband en tenslotte afvullen met pennen, schrijfmapjes en shirts. Voilá, de laatste tas zit vol. 

Nog even plantjes op mijn bureau water geven (dus dat hoeft Jan niet meer te doen), de laatste spullen opruimen en klaar is Kees. De dames van de schoonmaak zullen niet weten wat ze zien. Zowel op als onder mijn bureau lijkt het nu wel een Serengeti (Swahili voor "Eindeloze vlakte"). De komende weken is poetsen geen probleem.

Thuis hadden Ed en Gerard nog wat omgepakt. Niek was langsgekomen met een tas volspullen. Onder andere kiwi's. "Kiwi's..?" vroeg Ed, "hoe zitten die verpakt dan?". Dus Niek pakt één van de kiwi's uit. "Oh.....dan is het goed...." mompelde Ed. Deze kiwi's waren namelijk geen vruchten, maar cupjes om op het hoofdje van een baby te zetten bij de bevalling. Weer wat geleerd!