poli en uniformen (Ed)

Vanmiddag samen met Susan een tas gevuld met materialen. Er is haast nix voorhanden en alles daar neerzetten is geen optie omdat er daar gesteeld word als raven. De tas staat dan ook bij OK achter slot en grendel. Daarna met tas richting ziekenhuis.

Voor mij als wandelen door een doolhof maar heb gelukkig nog mijn richtingsgevoel bij.

De tas word “veilig” gesteld door Susan en Maarten krijgt de sleutel in beheer, dus dat komt goed. Ze wilden gaan opereren maar er was eerst een liesbreuk die voor moest. Dus wat tijd over. Ik werd meegenomen naar de poli van Dr Staal. Onderweg verbazing te over van de “wachtruimtes”. Overal mensen met kleine kinderen hangend liggend staand. Na wat bochtenwerk zij  we bij de poli. Daar , die laatste deur is van Erik. We stappen binnen en horen Erik in vloeiend Swahili , aangevuld met Engels de patiënt te woord staan. Anja  is voor nu even de secretaresse van Erik en noteert alle gegevens.

Volgende patiënt was een jongetje waar Susan even met Erik mee moest kijken.

Deze had een bult(lekentaal) links in de nek net boven het sleutelbeen. Maarten en Susan bevoelden met de vingers de tumor. Hmm , redelijk makkelijk weg te halen , zit nergens aan vast was de diagnose. Ik hoorde het allemaal gelaten aan( vond het best spannend n.l.) . casus klaar dus zo nog even tijd om een korte lunch te genieten. Na de lunch gingen ze weer naar OK en ik pikte twee bananen van de schaal en bracht deze naar de poli. Deze hadden n.l. als enige  nog geen lunch genoten, als je koekjes en thee niet meerekent. Buiten de poli viel het me op dat het i.p.v. rustiger , alleen maar drukker was geworden. Bij binnenkomst werd dit bevestigt. Het banaantje werd met dank in ontvangst genomen en was ook gelijk op, haha. Zuster Marie–Jose was ook op de poli.

Dit werd te druk in een hokje van twee en half bij twee en half met 1 behandeltafel en een tafel  vol met mappen en  4 stoelen. Dus wij vertrokken. Heb je Penda Paulo al ontmoet? vroeg ze. Zij regelt de dingen van de school. Na een heel verhaal beluisterd te hebben in Swahili en Engels. Begreep ik dat het ging om school uniformen. Vanuit het niets komt ineens de vraag: hoeveel kinderen wil je  helpen? Broek shirt en schoen is ongeveer 10 euro en schoenen tussen de vijf en de tien euro. Compleet tenue voor 2 tientjes. Afspraak voor morgen gemaakt. We gaan dan met de 10 kinderen naar de winkel om de spullen te kopen. De cheque aanbieden aan school is niet gebruikelijk, dus ik zoek nog een moment omdat dan maar aan Zr Marie-Jose te doen.

Kwaheri. (tot ziens)