Thuis & het gaat goed met Brighton

De reis is zonder problemen verlopen en alle koffers zijn tegelijk met ons aangekomen. De wachttijd in Dar es Salaam brachten we door in een eettentje tegenover de aankomst hal. Met airco en prima koffie en lekkere hamburger. Foto’s kijken en napraten. En plannen maken voor komende missies. Er zat een souvenierwinkeltje vlakbij waar we zelfs nog teenslippers hebben gescoord! 
Op Schiphol had Alja een welkomst committee klaar staan. Jan en ik namen afscheid van haar en gingen met de trein naar Arnhem, waar Nikkie ons ophaalde met de camperbus en mij thuis afleverde.

Het zat er op. Altijd weer bijzonder om te merken hoe plastisch tijd is. Aan de ene kant had ik het gevoel dat ik net was vertrokken. Maar aan de andere kant voelt het alsof ik 3 maanden ben weg geweest. Wie weet gaat dat ooit nog gebeuren.

Voor nu hebben we alle drie plannen uit te werken waar de volgende uitzendingen mee verder kunnen. En we helpen elkaar via de app herinneren de malaria pillen nog een paar dagen in te nemen. 
Komende week (en Jan na zijn vakantie) gaan we weer gewoon aan het werk. Genieten van de luxe van een temperatuur gereguleerde OK, voldoende medicijnen en materialen en elektriciteit die het gewoon doet.

Rest me nog iedereen te bedanken die heeft meegeleefd en -gelezen. Het was heel leuk jullie enthousiaste en warme reacties te lezen. Alja’s vader had het stokje van pap over genomen met trouwe en snelle reakties op de blogs. Dat maakte het gemis wat lichter. 
Zaterdag kreeg ik via Jiska van zr Marie José een foto van Brighton die aan de lunch zat. Hij heeft de bocht gemaakt en knapt op. Een mooi besluit van een geweldige reis met een geweldig team. 

Groeten van Jiska & Erik, Jan, Alja en Susan