Pakken en wegen

Met nog maar een paar dagen te gaan moet er toch nog wel wat geregeld. De dozen en tonnen met verbandmiddelen die zich langzaam in de gang van het TEC-gebouw lijken te vermenigvuldigen moeten worden uitgezocht. Wat moeten we nu meenemen in de koffers en wat kan t.z.t. op container transport? En vervolgens moeten onze koffers worden afgevuld tot maximaal 23 kg om mee te mogen op alle vluchten.

Vrijdag was gelukkig een rustige dienst. Tussen de bedrijven door kon ik de inhoud van de dozen & tonnen herschikken en aanvullen met de tassen vol verbandmiddelen die onze eigen chirurgie-patiënten op de poli hadden afgegeven voor Tanzania.
Zaterdag was gevuld met patiëntenzorg, roosteren en mail afhandelen voor vertrek. Jan had ook dienst, dus ik ging voor de koffiepauze naar de IC. Het hele team genoot mee met onze voorpret en van verhalen over eerdere uitzendingen. En er werd meteen een OV-chipkaart beschikbaar gesteld voor Jan om met de trein naar Schiphol te kunnen reizen.

Zondag was pakdag. Collega Koen nam een paar uur voor me waar zodat we met het team aan de slag konden. De chirurgenkamer leek wel de vertrekhal van Schiphol: overal stonden koffers, tassen en dozen. De zus van Erik had vanaf de verloskamer nog een zak kiwi’s gebracht. Niet de vruchten zoals Ed ooit dacht, maar een hulpmiddel voor vacuüm bevalling dat bij ons na gebruik wordt weg gegooid maar in Tanzania nog minimaal 5x gebruikt kan worden. De stomazusters hadden stomamateriaal verzameld en ook de bestellingen via de OK waren voor ons klaargezet in een grote doos om mee te nemen. Zou het allemaal passen…?

Mondmaskers, handschoenen en hechtmaterialen werden verdeeld over de koffers. Maar ook veel gazen, zwachtels en pleisters. Want we zullen vaak gevraagd worden mee te denken over de behandeling van ontstoken wonden. Na controle moeten ze weer worden verbonden. En verbandmiddelen zijn op rantsoen in Sengerema dus onze spullen zijn van harte welkom. Zo veel mogelijk zonder dozen zodat er meer in de koffers past. 

Na een dik uur uitpakken, inpakken, wegen en ompakken was de klus geklaard: alles zat er in. 
Onder het genot van een kopje thee spraken we nog even de heenreis en verdere plannen door. We zijn er klaar voor en hebben er zin in. Als we tenminste de rijen bij Schiphol doorkomen en onze koffers niet achter blijven in de gangen daar…